Op een van de ochtenden zien we twee leeuwinnen met welpjes. Ze zijn al wat groter maar we zijn allemaal enthousiast. Tot Greg mij toefluistert dat bij een andere troep een leeuwin welpjes heeft van een maand oud. Een maand! Die moeten we zien!
Verborgen
De volgende ochtend rijden we de kant op waarvan vermoed wordt dat ze zich bevinden. Als een leeuwin moet bevallen trekt ze zich terug van de troep. Ze blijft met haar baby’s vervolgens een week of vier tot zes ergens ver weg verscholen. De welpjes zijn dan nog te klein om met de troep mee te kunnen. Af en toe gaat ze jagen en laat ze dan goed verborgen achter. Als de welpjes wat groter zijn en hun mannetje staan, stelt ze ze voor aan hun tantes en neven en nichten.
De welpjes van deze leeuwin waren nog zo klein dat ze verborgen waren in een diepe, droge rivierbedding. Ver weg onder het groen. De kampen in de omgeving wisten dat ze daar ergens was, maar hadden haar nog nauwelijks gezien. Zoveel mazzel zouden wij dus ook vast niet hebben.
Ik zie haar!
Ik merk dat we in de buurt komen omdat ik Greg intensief zie speuren. Ik speur mee en opeens, tegen de donkere bosrand, zie ik haar. ‘Daar, ik zie haar!’ zeg ik. In eerste instantie lijken we niet erg dichtbij te kunnen komen, omdat de grond tussen ons en de leeuwin heel zacht is en vol scheuren zit. Maar via de radio horen we van een andere auto die van de week een veilige route heeft gevonden. Hij wijst ons die.
Twee welpjes
Als we dichterbij komen zien we ze. Twee baby’s. Twee ukkepukkies van het schattigste soort dat je kunt bedenken. Twee huppelende bolletjes wol, die zullen uitgroeien tot de koning van de jungle.
observeren
Eerst schrikken ze van ons en verdwijnen in het hoge gras. Ze hebben nog niet veel auto’s in hun leven gezien. ls we met z’n allen doodstil en ademloos blijven wachten, komen ze voorzichtig tevoorschijn. Twee kleine koppies steken boven het heuveltje uit. Moeder blijft zeer ontspannen liggen. De welpjes lopen naar haar toen en begroeten haar met kopjes. Dit zullen ze blijven doen zolang ze bij de troep horen. Het is een manier van verbinding zoeken met elkaar.
Bij iedere schattige actie of beweging klinken onze camera’s als mitrailleurs. Hoeveel foto’s kun je als groep van een onderwerp maken?
alle tijd
Greg is lief en wacht even met op de radio vertellen dat we ze hebben gevonden. Eigenlijk is de regel dat je dat meteen doet zodat de andere auto’s ook kunnen komen kijken. Maar als er twee auto’s bij komen, moeten wij weg. Als hij het uiteindelijk aankondigt blijken de anderen allemaal ver weg te zijn en hebben we de leeuwtjes nog wat langer voor onszelf.
Ik geniet me suf. Zo klein heb ik ze ook nog nooit gezien! Je kunt je haast niet voorstellen dat deze ukkies straks met gemak samen een buffel of gnoe zullen neerhalen. Als we moeten gaan, liggen de welpjes net te drinken. Als Greg de auto start, kijken ze alle drie even naar ons op. Het is alsof ze ons gedag zeggen.
